http://scriptor-boekrecensies.blogspot.nl/2014/02/ish-ait-hamou-hard-hart.html
Ish Aït Hamou - Hard hart
Kiezen voor jezelf is ook kiezen voor de ander
'Maar is het niet zo dat spijt je de vraag stelt wat je echt wilt
en je bij een juist antwoord beloont met onverhoopte kracht?'
Op de achterflap van Hard hart noemt danser, choreograaf en auteur Ish Aït Hamou zichzelf een storyteller. In dit romandebuut laat hij hoofdpersoon Tom het verhaal vertellen van zijn vrijheidsmars, een terugkerend stijlbeeld in het boek. Die mars begint klein, bij de bevrijdende wandeling tussen de school en thuis, krijgt langzaam maar zeker verschillende betekenissen en eindigt groots.
Thuis is veel meer de eigen kamer en de daarbij horende geestelijke wereld dan het familiegebeuren. Van de ouders gaat weinig vreugde en initiatief uit. Omdat Tom uit die apathie wil wegvluchten vertrekt hij naar de universiteitsstad Boston. Daar leert hij niet alleen van cursussen maar vooral van mensen. Hij ontmoet er Candice, die haar levensbestemming zoekt en vindt. Maar zijn echte leermeesters zijn oudere mensen, zij die zien omdat ze geleefd hebben.
Ish Aït Hamou © www.nieuwsblad.be |
'Hoop hebben in de liefde is wijs, maar niet tegen beter weten in,' zegt buurman Proctor.
Soms past Tom de raad toe, soms wil hij er niets van weten. Handelen is ook niet simpel als je grote liefde binnen handbereik is en tegelijkertijd zo ver weg.
Wie de site van Ish kent, weet dat hij gek is op aforismen. Liefhebbers van doordenkertjes worden ook in Hard hart op hun wenken bediend. Tom is er zeer bedreven in:
(over de Proctors) 'Ze deden me aan mijn ouders denken, omdat ze in niets op hen leken.'
'Zoals vaak het geval is, was er een tragedie nodig om liefde voort te brengen.'
Universiteit van Boston |
Dit verhaal is zo puur dat het roept om voorgelezen te worden en, met de ogen dicht, voorgelezen te krijgen. Ish mag zich een storyteller noemen maar hij is, zoals het een prikkelende auteur betaamt, veel meer. Hard hart is een parabel over licht en donker in de mens en hoe beide zich verhouden tot de liefde. Bij het dichtklappen van het boek blijven er niet alleen een vertelling over maar ook diepere lagen en webdraden tussen de plotspelers. De insteek is een paringsdans tussen een man en een vrouw, enerzijds, en tussen identiteit en leven, anderzijds. Misschien moet je een danser zijn om niet uit te glijden over zo'n moeilijk te ontwarren perspectief.
Quotering: ****½
Uitgegeven bij Manteau - 2014
Lees hier het interview met Ish Aït Hamou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten